Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa

Podstawowym kierunkiem działania Sieci Badawczej Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa (data założenia 1926) jest tworzenie nowych technologii. Tematyka naukowo-badawcza koncentruje się na pracach o charakterze stosowanym, z uwzględnieniem zarówno badań podstawowych jak i wyprzedzająco-rozwojowych w zakresie konstrukcji lotniczych i nowych technologii w dziedzinach pokrewnych w tym technologii kosmicznych. Obejmuje takie dziedziny wiedzy jak: przepływy, wytrzymałość konstrukcji, drgania i dynamika konstrukcji samolotów, śmigłowców, wiatrakowców czy rakiet, wspomagane komputerowo projektowanie CAD/CAE, materiały lotnicze, przepisy i normy z zakresu tematycznego obejmującego: statki powietrzne i kosmiczne, ich wyposażenie i osprzęt, termodynamika i spalanie, konstrukcja, badania i ekologia lotniczych silników turbinowych i tłokowych, silników rakietowych w tym ochrona środowiska i stosowanie paliw alternatywnych. Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa spełnia rolę centrum naukowo-badawczego dla branży lotniczej zarówno dla firm polskich jak i zagranicznych w naszym kraju. Prace laboratoryjne prowadzone są w akredytowanych przez PCA zespołach laboratoriów posiadających unikalny w skali naszego kraju sprzęt badawczo-pomiarowy.

W obszarze technologii kosmicznych wznowiono działalność w 2007 roku w nowo powstałej Pracowni Technologii Kosmicznych. Głównym jej celem jest badanie i rozwój technologii ekologicznych napędów rakietowych oraz innowacyjnych napędów kosmicznych rakiet oraz rakiet zdolnych do wynoszenia ładunków o masie do 200kg na orbity synchronizowane słonecznie. Prowadzone są m.in. prace nad wykorzystaniem wysoko stężonego i oczyszczonego nadtlenku wodoru w napędach rakietowych oraz innych dziedzinach, takich jak: robotyka, systemy obronne, energetyka.